You are currently viewing بیماری اسکیزوفرنی چیست و چه علائمی دارد؟
بیماری اسکیزوفرنی چیست و چه علائمی دارد؟

بیماری اسکیزوفرنی چیست و چه علائمی دارد؟

یکی از اختلالات شایع بین مردم جهان، بیماری اسکیزوفرنی است. این عارضه به علت جنبه روانی خود بین عموم مردم به شکل اشتباهی مطرح شده و اکثرا آن را چیزی شبیه به جنون توصیف می کنند، درحالی که چنین نیست. همچنین باید بدانید که اسکیزوفرنی و شیزوفرنی دو بیماری مختلف نیستند و هر دو به یک عارضه اشاره دارند. در این مقاله همراه ما باشید تا اطلاعات بیشتری درباره این بیماری به شما بدهیم و ابعاد مختلف آن را بررسی کنیم.

از اسکیزوفرنی چه می دانید؟

Schizophrenia (به فارسی اسکیزوفرنی) یک بیماری مربوط حوزه روان است که مشکلاتی شناختی و فیزیکی برای فرد بیمار ایجاد می کند. اسکیزوفرنی و شیزوفرنی با یکدیگر فرقی ندارند و تنها تلفظ های متفاوت از یک بیماری هستند. فردی که به شیزوفرنی مبتلاست نمی تواند واقعیت ها را به خوبی درک کند.

چنین فردی می تواند در تشخیص واقعیت دچار اشتباه شود. یعنی چیز هایی را ببیند، بشنود، حس کند و بو بکشد که از نظر دیگران وجود ندارند. اگر وضعیت آن‌ها حاد نباشد مشکلی برای خودشان و دیگران ایجاد نمی کنند. تا زمانی که بیماری خفیف است افراد مبتلا می توانند با خانواده خود بدون هیچ مشکلی زندگی کنند و احتیاجی هم به بستری شدن نداشته باشند.

چرا بیماران به شیزوفرنی مبتلا می شوند؟

این بیماری نیز همانند بسیاری از اختلالات دلیل مشخصی ندارد. دانشمندان به طور دقیق نمی دانند که چرا ما به چنین عارضه ای دچار می شویم. با این حال مشخص شده که ریشه آن در ژنتیک و بیولوژی ماست. این اختلال نیز همانند دیگر بیماری ها به تشخیص، درمان و مراقبت نیاز دارد.

بنابراین نباید آن را سرسری گرفت و از کنار آن ساده گذر کرد. چراکه اگر بیمار در روند درمانی قرار نگیرد، احتمال این با شدت بیشتری بیماری را ادامه دهد وجود دارد. جز عامل ژنتیکی مواردی مثل مصرف مواد مخدر، قرار گرفتن در محیط های استرس زا به مدت طولانی و عفونت های شدید ویروسی در ابتلا به این بیماری نقش دارند.

چقدر احتمال وجود دارد که به اسکیزوفرنی مبتلا شوید؟

بر اساس آماری که در کشور بریتانیا به دست آمده از هر 100 نفر، 1 نفر به این اختلال روانی مبتلا می-شود. همچنین باید بدانید که احتمال ابتلا در مردان و زنان یکی است و تفاوتی بین آن‌ها وجود ندارد. علائم ظاهری بیماری اسکیزوفرنی در مردان زودتر بروز می کند.

احتمال ابتلا از طریق عامل وراثت بالاست. اگر بین پدر و مادر کسی به این بیماری مبتلا باشد تا 12 درصد این احتمال وجود دارد که فرزند آن‌ها هم درگیر شود. اگر هر دو آن‌ها دچار بیماری باشد عدد احتمال به 40 درصد هم می رسد که احتمال بالایی است. سراسر مردم دنیا ممکن است درگیر این بیماری شوند نمی توان برای محدوده جغرافیایی خاصی مشخص کرد.

علائم اسکیزوفرنی چیست؟

علائم اسکیزوفرنی چیست؟
علائم اسکیزوفرنی چیست؟

نوع این بیماری می تواند علائم را تغییر دهد. نشانه ها در ابتدای بیماری به قدری خفیف هستند که کمتر کسی می تواند متوجه آن‌ها شود. علائم مثبت در این برهه ظهور می کنند و رفته‌رفته شدت می گیرند. این روند تا جایی ادامه پیدا خواهد کرد که اطرافیان متوجه تغییر رفتار بیمار خواهند شد.
اما این علائم نیز در حد و اندازه یک اختلال روانی نیستند و ممکن است کسی آن‌ها را جدی نشمارد. در این برهه اگر شخص برای درمان و تشخیص اقدام نکند شرایط بدتر خواهد شد و به سمت علائم منفی پیش خواهیم رفت. علائم منفی یعنی که فرد بیمار از زندگی واقعی دور شود و دیگر واقعیات برنگردد.

انواع اسکیزوفرنی را بشناسید

همان‌طور که گفتیم این بیماری انواع خاصی دارد و این انواع نیز هرکدام علائم مخصوص به خود را بروز می دهند. کاتالوتیک و پارانوئید دو نوع اصلی بیماری هستند و باقی انواع در دسته بندی ای فرعی قرار می گیرند.

در اسکیزوفرنی کاتالوتیک اختلالات حرکتی در بیمار بروز می کنند و شرایط فیزیکی فرد بیمار رو به وخامت می رود. در نوع پارانوئید بیشتر مشکلات ذهنی هستند و خبری از مشکلات حرکتی نیست. در این نوع بیمار با توهم های مختلف شنیداری و دیداری دست و پنجه نرم می کند. در یک نوع فرعی بیمار می-تواند به آشفتگی فکر و احساسات دچار شود. این نوع بیماری را نمی توان در دسته بندی خاصی قرار داد. باقی نیز ممکن است علائمی به شکل محدود داشته باشند و نوع بیماری شان مشخص نشود.

اسکیزوفرنی چگونه تشخیص داده می شود؟

این بیماری را باید به شکل بالینی و با مطالعات بر روی علائم بیمار تشخیص داد. مولفه هایی مثل سن، نشانه ها، شدت و مدت‌زمان آن‌ها، سابقه خانوادگی و ژنتیکی، سلامت جسم و روان در تشخیص این بیماری بسیار اهمیت دارند.

برای شناسایی آن‌ها تست های مختلفی از بیمار گرفته می شود و سپس نتیجه نهایی اعلام خواهد شد. آزمایشی که به طور قطعی فردی را مبتلا به اسکیزوفرنی نشان بدهد وجود ندارد.
بلکه تنها یک دستور العمل برای پزشکان مشخص شده که با توجه به برخی شرایط نتیجه لازم را بگیرند. علائم مهم ترین عنصر تشخیص هستند و معمولا از طریق آن‌ها تشخیص قطعی داده می شود.

راه های درمان بیماری اسکیزوفرنی

اگر وجود داروی مخصوص درمان یک بیماری را نشانه قطعی بودن درمان بدانیم، باید بگوییم که درمان قطعی اسکیزوفرنی وجود دارد. درمان از طریق 2 راه دارویی و غیردارویی انجام خواهد شد.

شیوه انتخاب روش درمان بستگی به شرایط بیمار و شدت علائمش دارد. زمانی که بیماری هنوز حاد نشده می توان با دارو هایی ضعیف و چند جلسه روان شناسی بیماری را مدیریت کرد.
در موارد حاد و شدید از دارو های سنگین تری استفاده می شود که عوارض زیادی هم دارند. دارو های مخصوص شیزوفرنی تلاش می کنند که احساسات و حواس بیمار را پایدار نگه دارند از این طریق شدت علائم بیماری را در آن‌ها کمتر کنند.

بیماران اسکیزوفرنی نیاز به مراقبت ویژه ای دارند؟

جامعه معمولا نمی تواند این افراد را قبول کند. به همین دلیل ممکن است آن‌ها از جامعه ترد شوند. در این موقعیت دوستان و خانواده مهم ترین نقش را ایفا می کنند. رفتار خشونت آمیز معمولا چیزی نیست که باید از یک بیمار شیزوفرنی انتظار داشته باشیم. نباید اختلال روانی آن‌ها با جنون اشتباه گرفته شود. برعکس باور عموم آن‌ها رفتاری محافظه‌کارانه و آرام دارند. زمانی احساس خطر می کنند که برایشان مسجل شود که اطرافیان قصد آسیب رساندن به آن‌ها را دارند.

خود مراقبتی در اسکیزوفرنی

کسی که می تواند بیشترین کمک را به بیماران شیزوفرنی کند، خودشان هستند. آن‌ها می توانند با خود مراقبتی بخش عظیمی از بیماری را پشت سر بگذارند و خود به بهبودی نزدیک و نزدیک تر کنند.

رژیم غذایی درست، ترک سیگار و الکل، ورزش و فعالیت بدنی منظم، دور بودن از شرایط استرس زا و … از جمله فعالیت هایی است که برای بیماران اسکیزوفرنی خود مراقبتی محسوب می شود.

بیماری اسکیزوفرنی اختلالی روانی است که ممکن است برای هر فردی پیش بیاید. احتمال ابتلا به آن در مردان زنان یکی است و محدوده جغرافیایی خاصی نمی شناسد.
به طور کلی بیماران در این اختلال یا دچار مشکلات فیزیکی شدید می شوند یا توهمات شدیدی را تجربه می کنند. در مرحله اول بیماری نشانه های خفیف مثبت هستند و کمتر کسی می تواند آن‌ها را تشخیص دهد.

در مرحله میانی اطرافیان متوجه تغییر رفتار در بیمار می شود و در همین مرحله باید برای تشخیص درمان اقدام کرد. زمانی که این فرصت از دست برود، نشانه ها به سمت منفی شدن حرکت می کنند تا جایی که بیمار مرز واقعیت و توهم را گم می کند. برای تشخیص این روش می توان به نشانه ها اعتماد کرد.
درمان دارویی و غیر دارویی برای این بیماری کشف شده و معمولا از ترکیب آن‌ها برای درمان استفاده می شود.

0 0 votes
به این مطلب امتیاز بدهید
عضویت
اطلاع رسانی
0 نظر خود را بنویسید
Inline Feedbacks
View all comments