مهمترين خاصيت عسل (آنتی بیوتیک)

آنتي بيوتيک ها دسته اي از داروها هستند که براي از بين بردن عوامل ايجاد کننده ي بسياري از بيماري هاي عفوني، به صورت گسترده در سراسر دنيا مصرف مي شوند. کشف اين مواد، کمک بزرگي به علم پزشکي کرده و طي ساليان اخير جان انسان هاي زيادي را نجات داده است.
با اين همه،آنچه به شدت دانشمندان را نگران کرده است، بي اثر شدن آنتي بيوتيک ها در درمان برخي از بيماري هاي عفوني است.
به دنبال مطالعات انجام شده براي يافتن علت اين مساله مهم، يکي از دلايل قطعي ثابت شده، عبارت است از پيدايش مقاومت تعدادي از عوامل عفوني به آنتي بيوتيک هاي موجود. ميکروب ها با ايجاد ژن مقاوم در برابر آنتي بيوتيک ها، اين مقاومت را از نسلي به نسل ديگر منتقل مي کنند و حتي به صورت شايع اين ژن از يک گونه ميکروبي به گونه ديگري انتقال مي يابد.
اينجاست که با وجود تجويز آنتي بيوتيک در مقادير بالا، نتيجه اي حاصل نمي شود و عفونت پايدار مي ماند. در اصل ميکروب ياد مي گيرد که چگونه خود را در برابر آنتي بيوتيک ها محافظت کند و چطور آن را خنثي و بي اثر کند.
به همين دليل است که تشخيص درست و به موقع براي استفاده از آنتي بيوتيک ها يکي از هنرهاي پزشکان است تا بيمار با مصرف کمترين تعداد آنتي بيوتيک، بهبود کامل بيابد.
متاسفانه برخي از هموطنان عزيز معتقدند که مثلاً بايد براي هر گلودرد يا دندان درد، حتماً از اين دسته ي دارويي استفاده کنند و گاه تا حدي جلو مي روند که حتي به داروي خوراکي بسنده نمي کنند و فقط و فقط داروي تزريقي را علاج دردشان مي دانند.
حال اگر پزشک در برابر اين خواسته ي آنها مقاومت کند، آن قدر پزشک خود را عوض مي کنند تا سرانجام به مقصودشان برسند.
جالب است بدانيد که بيشتر گلودردها و سرماخوردگي ها در فصول مختلف سال، نياز به درمان با آنتي بيوتيک ندارند. در اصل اين دسته دارويي نيز مثل همه داروهاي ديگر عوارضي دارند. در حقيقت تنها در زمان احتياج و نياز است که تجويز آنها به صلاح است، (حتي اگر مختصر عوارضي هم ايجاد کند)، ولي وقتي بدن براي مقابله با بيماري نيازي به آنتي بيوتيک ندارد، قبول خطر عوارض آنها، منطقي نيست.
شايد هم بعضي از عزيزان نگران انواع خاصي از سرماخوردگي ها هستند که مي تواند نهايتاً در صورت درمان نشدن به بيماري تب روماتيسمي منجر شود.
خبر خوش براي شما اين است که در بيشتر موارد، مي توان ميان اين نوع سرماخوردگي با ساير انواع تفاوت گذاشت و نبايد نگران چنين امري بود، در غير اين صورت مصرف گسترده و بي رويه آنتي بيوتيک ها در کشور موجب ايجاد گونه هاي مقاوم و خطرناک از ميکروب ها مي شود که چه بسا درماني براي آنها موجود نباشد.
پس بهتر است تصميم گيري براي مصرف کردن يا نکردن اين داروها را بر عهده پزشک معالج خود بگذاريد تا از ايجاد خطر ذکر شده در آينده جلوگيري شود.
به خاطر داشته باشيد که در غير اين صورت ممکن است خود شما در آينده قرباني گونه هاي ميکروبي مقاوم به درمان شويد.
سير:سير خرد شده حاوي اسانس گوگردي است و بوي تندي دارد که براي دستگاه گوارش خاصيت آنتي بيوتيکي (ضد ميکربي) دارد. اسانس فرّار آن در تمام بدن پراکنده مي شود و از راه ريه و پوست دفع مي گردد.
زغال اخته:زغال اخته به عنوان ضد اتصال چند نوع باکتري در ادرار و مدفوع شناخته شده است؛ به عبارت ديگر زغال اخته به خروج باکتري ها از بدن کمک مي کند. باکتري اشرشياکلي عامل 85 درصد عفونت هاي مجاري ادراري است. يکي از متداول ترين عفونت ها، التهاب مثانه است که به ويژه در خانم ها شايع است. که به نظر مي رسد اسيد بنزوئيک موجود در زغال اخته در ايجاد خواص درماني و پيشگيري نقش داشته باشد؛ هر چند تحقيقات اخير نشان مي دهند که اين اثر احتمالاً به دليل وجود پليمري در زغال اخته است که ماهيت آن هنوز شناخته نشده است. اين ملکول ناشناخته از اتصال اشرشيا کلي، به ديواره ي مثانه و مجاري ادراري جلوگيري مي کند و به اين ترتيب، از رشد و تکثير باکتري و ايجاد عفونت، جلوگيري مي کند. لازم به ذکر است که زغال اخته نمي تواند جايگزين آنتي بيوتيک شود، اما استفاده از اين ميوه و آب آن مي تواند اثر داروهاي مورد استفاده در اين شرايط را تقويت کند.
عسل:از گذشته تا کنون از عسل در درمان بسياري از بيماري ها استفاده شده است. مهمترين خاصيت عسل ، ضد ميکروب بودن آن است. در حالي که عسل يک ماده کاملاً خوراکي است و بايستي محيط خوبي براي پرورش ميکروب ها باشد ، وليکن ميکروب ها در معرض عسل نابود شده و اجساد آنها نيز به مرور از بين مي رود. زيرا عسل حاوي آنتي بيوتيک و آنزيم دياستاز است . در گذشته از اين خاصيت عسل براي از بين بردن پينه هاي دست و پا سود مي جستند.