عسل در اسلام، عسل در مصر، عسل در یهود، عسل در یونان:
عسل در اسلام
در قرآن یک سوره به نام زنبور عسل (سوره نحل) وجود دارد.
خداوند در آیه‌های ۶۸ و ۶۹ سوره نحل می‌گوید:
و خداوند به زنبور عسل وحی کرد که از کوه‌ها و درختان و سقف‌های رفیع منزل گیرید و سپس از میوه‌های شیرین و از حلاوت و شهد گل‌های خوشبو تغذیه کنید و راه پروردگارتان را به اطاعت بپویید آنگاه از درون آن‌ها شربت و شیرینی برنگ‌های مختلف بیرون آید که در آن شفای مردمانست در این کار نیز آیت خدا برای متفکران پیداست.[۱]
[ویرایش]عسل در مصر
عسل در زندگی روحانی ، اجتماعی و اقتصادی مصریان باستان نقش مهمی بازی می‌کرده‌است. از حکایت‌های به جا مانده در پرستش‌گاه‌ها و آرامگاه مردگان چنین بر می‌آید که عسل در آن روزگار از اهمیت بسیاری برخوردار بوده و در سنن قدیمی با اشاره به اهمیت دارویی عسل ، به بیماران جهت درمان تجویز می‌شد.
مصریان قدیم ترکیبی از جو ، عسل و گندم تهیه و به جای الکل استفاده می‌کردند.
[ویرایش]عسل در یهود
کتاب مذهبی یهودیان از سرزمین موعود چنین یاد می‌کند که در آن نهرهایی از عسل و شیر جاری است. در کتاب انجیلمسیحیان از عسل و گیاهان دارویی به عنوان هدایای گرانبهای طبیعت یاد شده‌است.
[ویرایش]عسل در یونان باستان
یونانیان باستان تصور می‌کردند که خدایان چون خوراک بهشتی می‌خوردند فناناپذیر و ابدی گشته‌اند آن‌ها ایمان داشتند که عسل یکی از اجزای مهم این خوراک بهشتی است.
